Łuszczyca kropelkowata – przyczyny, leczenie i zdjęcia

2017-02-13

Jednak nie jest to jedyna różnica. W tym artykule, dowiesz się czym wywołana jest łuszczyca kropelkowata, jak ją rozpoznać i jak przebiega leczenie. Zmiany w łuszczycy kropelkowatej przypominają, zgodnie z nazwą, krople. Są drobne, o barwie różowej do czerwonawej, a rozmiarem są zbliżone do wykwitów trądzikowych. Najczęściej dominują na głowie – w tym twarzy, oraz na wyprostnej powierzchni stawów.

Łuszczyca kropelkowata - przyczyny

W odróżnieniu od łuszczycy pospolitej, czyli plackowatej, wydaje się że postać kropelkowata ma konkretne czynniki mogące powodować jej występienie. Angina paciorkowcowa, nazywana tak od łacińskiego miana powodującej ją bakterii (Streptococcus pyogenes, czyli paciorkowiec), jest znanym czynnikiem spustowym dla pierwszego rzutu łuszczycy kropelkowatej u dzieci. Jednak, jak podaje National Psoriasis Foundation, nie jest to jedyna choroba infekcyjna, pociągająca za sobą pojawienie się kropelkowatych zmian skórnych. Wykwity mogą pojawiać się również po zapaleniu oskrzeli, ucha, oraz innych zakażeniach dróg oddechowych. Mimo iż nie ma naukowych dowodów na ten temat, niektórzy pacjenci są przekonani iż alergie, sposób odżywiania, oraz wahania pogody również pogarszają stan ich skóry.

Leczenie łuszczycy kropelkowatej

Leczenie łuszczycy kropelkowatej nie stanowi łatwego zadania, ponieważ badania kliniczne z udziałem dzieci i młodzieży są nieliczne, ze względu na uwarunkowania prawne i etyczne. Specjalista musi się zmierzyć również nie tylko z samą chorobą, ale także z tragicznymi skutkami łuszczycy dla psychiki pacjenta. Sama perspektywa, iż choroba może towarzyszyć młodemu pacjentowi już przez całe życie może silnie odbijać się na jego rozwoju emocjonalnym. Stąd aspekty związane z samopoczuciem oraz jakością życia, pozostają tak samo ważne, co natężenie zmian mierzone obiektywnymi wskaźnikami. Należy też brać pod uwagę preferencje dotyczące sposobu leczenia. Mimo iż w przypadku małoletnich rodzice mają decydujące zdanie o podjęciu terapii w proponowanej formie, kiedy dziecko ma wystarczającą świadomość jego głos również musi być wzięty pod uwagę.

Pacjenci w wieku lat 16 w Polsce mogą współdecydować o rodzaju leczenia. Najprostszym podziałem metod leczenia zmian skórnych jest ich rozdzielenie ze względu na zasięg działania – miejscowy, lub ogólnoustrojowy (systemowy). W pierwszej grupie ujmuje się wszystkie te, które oddziałują bezpośrednio z zajętą chorobą skórą. Są to zatem maści, w tym również zawierające smołę dermokosmetyki dla skóry łuszczycowej, oraz sterydy. Szampony o działaniu przeciwłupieżowym polecane są do skóry głowy, a na resztę ciała – lotiony i balsamy o działaniu zmiękczająco-nawilżającym.

Witaminy oraz inne suplementy również mogą mieć pożądany wpływ na stan skóry. Lekarze z Medical News Today zalecają uzupełnienie niedoborów witamin A, D, E i K. Witamina D ma udowodniony pozytywny wpływ na zmiany łuszczycowe, jednak w przypadku witaminy A i jej pochodnych, konieczny jest nadzór lekarza – szczególnie w przypadku doustnego stosowania jej pochodnych o silniejszym działaniu. Ponadto, w ciężkich oraz bardzo opornych przypadkach podaje się również leki immunosupresyjne (jak cyklosporyna, metotrexat), oraz nowoczesne leki biologiczne. Skuteczność leczenia wzmacnia fototerapia, jednak w sezonie letnim warto skorzystać z naturalnego źródła UV - słońca. W każdym przepadku łuszczycy najlepiej jest leczenie przedyskutować ze specjalistą, aby dobrać taką formę, która najlepiej odpowiada potrzebom pacjenta.