Dowiedz się jakie są postacie łuszczycy
2017-06-09
Łuszczycę określamy mianem zapalnej choroby, która manifestuje się głównie skórnymi wykwitami. Może jednak przyjmować wiele różnych postaci, których wspólną cechą jest toczący się w organizmie proces zapalny. Łuszczyca dzieli się na dwa typy. Typ I to łuszczyca młodzieńcza, która jest najczęściej spotykaną odmianą schorzenia. Atakuje głównie osoby między 20. a 40. rokiem życia i charakteryzuje się dość ciężkim przebiegiem. Typ II to tzw. łuszczyca dorosłych o zdecydowanie łagodniejszym przebiegu. Diagnozowana jest zwykle u osób między 50. a 60. rokiem życia. Co ważne, każdy z tych dwóch typów może przybrać inną postać!
Łuszczyca zwykła
Cechą charakterystyczną łuszczycy zwykłej są pojawiające się na skórze różowe lub brunatne płaskie grudki, pokryte srebrnym, łuszczącym się naskórkiem. Zmiany mają wyraźnie zarysowane brzegi i mogą zlewać się w większe płaty. Wykwity najczęściej występują na łokciach, kolanach, dłoniach oraz stopach, a także w okolicy kości krzyżowej i pośladków; schorzenie atakuje również owłosioną skórę głowy. Łuszczyca zwykła może przybierać również formę:- łuszczycy paznokci, która atakuje kilka lub wszystkie płytki paznokciowe;
- łuszczycy odwróconej, gdzie zmiany skórne pojawiają się na powierzchniach zgięciowych stawów (od wewnętrznej strony łokci i kolan), w pachach, pachwinach, okolicach genitaliów, między fałdami skórnymi; u kobiet w fałdach pod piersiami;
- łuszczycy łojotokowej polegającej na tym, że zmiany skórne występują w miejscach o nasilonym łojotoku - zwłaszcza na twarzy;
- łuszczycy drobnogrudkowej rozwijającej się pod wpływem zakażenia paciorkowcem. Jej typowem objawem są występujące na ciele małe, owalne punkciki wyglądem przypominające kropelki.
Łuszczyca krostkowa
Objawem łuszczycy krostkowej są występujące na skórze niewielkie krosty, które są wypełnione surowiczym, jałowym płynem. Towarzyszy im pojawiający się stan zapalny, zaś okolica wykwitów jest zazwyczaj zaczerwieniona i bolesna. Zmiany te najczęściej znajdują się na dłoniach i stopach. Warto wiedzieć, że jeżeli dojdzie do rozsiania się ich po całej powierzchni ciała, wówczas mówimy o łuszczycy uogólnionej von Zumbusha. Jest to niezwykle ciężka choroba, cahrakteryzująca się nagłym początkiem i wysoką gorączką.Łuszczyca stawów
Schorzenie to zwykle towarzyszy łuszczycy typu I i rozwija się głównie na podłożu genetycznym. Specjaliści z zakresu dermatologii podkreślają związek łuszczycy stawowej z infekcjami, długotrwałym stresem, drobnymi urazami i znaczną nadwagą. Łuszczyca stawów to wieloczynnikowe zapalenie, które może przypominać klasyczne zapalenia o podłożu reumatoidalnym. Schorzenie to atakuje całe stawy, włącznie z tkankami okołostawowymi. Chorobie towarzyszy ogromny ból, sztywność kończyn, trudności z poruszaniem się. W wyniku przewlekłego procesu zapalnego może dojść do deformacji stawów (narażone są na to szczególnie palce dłoni, kolana). Leczenie łuszczycy stawów to proces niezwykle trudny i skomplikowany, którego rokowanie zależy tak naprawdę od ogólnego stanu chorego.Łuszczyca uogólniona
Łuszczyca uogólniona, czyli tzw. erytrodermia łuszczycowa, to bardzo rozległe zapalenie skóry, będące najczęściej konsekwencją agresywnego leczenia światłem lub drażniącymi lekami miejscowymi. Skóra prawie na całej powierzchni ciała chorego zaczyna się złuszczać, a zmianom towarzyszy świąd, obrzęk oraz ból. Chory ma gorączkę, dreszcze oraz powiększone węzły chłonne. Erytrodermia jest tak naprawdę jedną z najcięższych postaci łuszczycy.Czytaj również:
Pokaż więcej wpisów z
Czerwiec 2017
