Łuszczyca odwrócona - przyczyny, objawy i zdjęcia

Wśród rodzajów łuszczycy, jakie występują, łuszczyca odwrócona( psoriasis inversa) jest tym rodzajem, który pojawia się stosunkowo rzadko, jednak powoduje problemy terapeutyczne. Jest to spowodowane szeregiem czynników, w tym także pochodzenia egzogennego, które mogą wpływać na ekspansję choroby. Natomiast powszechna forma terapii, jaką jest stosowanie leków biologicznych, jest w przypadku łuszczycy odwróconej niedozwolona, ze względu na fakt braku rejestracji leków immunosupresyjnych dopuszczonych do leczenia biologicznego.

Przyczyny i objawy łuszczycy odwróconej

W patogenezie łuszczycy znaczenie ma szereg czynników, które wpływają na jej powstanie. Głownie są to czynniki wywołujące oraz modyfikujące jej przebieg. Istotą procesu chorobowego jest zbyt wysoka liczba podziałów komórkowych w warstwie podstawnej naskórka oraz błędny cykl dojrzewania keratynocytów. Wśród  czynników wpływających na powstanie łuszczycy możemy wymienić: infekcje o przebiegu z podwyższoną temperaturą, grypa, zapalenie oskrzeli, zapalenie pęcherza moczowego bądź ropień około zębny. Powszechnie łuszczycę wyzwala również angina paciorkowcowa, przy czym należy podkreślić, iż dermatozę wywołuje infekcja a nie zastosowane leki. Nie bez znaczenia są także czynniki psychiczne, takie jak silne emocje, w tym pozytywne,  wszelkie długotrwałe sytuacje stresowe. Poza tym także niektóre leki mogą wywołać łuszczycę, na przykład leki sercowe (beta- blokery), kortykosteroidy. Również złe nawyki, takie jak palenie papierosów, nadużywanie alkoholu oraz zabiegi chirurgiczne (wówczas występuje tzw. objaw Koebnera, czyli wysyp grudek w miejscu rany pooperacyjnej).

Do cech specyficznych tej odmiany łuszczycy należy lokalizacja - łuszczyca objawia się w określonych rejonach ciała, takich jak: pachy, pachwiny, okolice pod piersiami, w okolicach narządów rozrodczych oraz pośladków, a także w pozostałych fałdach skórnych ciała. Kolejną charakterystyczną cechą jest postać wykwitów, które w łuszczycy odwróconej mają barwę jasnoczerwoną - są gładkie, nie są pokryte łuską, nie łuszczą się i posiadają wyraźnie zaznaczone brzegi. Z tego powodu może występować pękanie zmian, które ze względu na swoje umiejscowienie, nieustannie są podrażniane oraz narażone na otarcia skóry, która w tych partiach jest delikatna. Zmiany te mają charakter sączący i zajmują głównie tzw. powierzchnie zgięciowe, a więc stawy łokciowe oraz kolanowe. U chorych w miejscach objętych zmianami łuszczycowymi występuje świąd (60-70% pacjentów), jednak skóry zajętej chorobowo nie należy drapać, ponieważ może to wywołać zaognienie stanu skóry i pogorszenie przebiegu choroby, a także pojawienie się większej liczy wykwitów. Głębokie pęknięcia warto natłuszczać specjalnymi preparatami, aby zapobiec dalszemu napięciu oraz wysuszeniu skóry położonej we wrażliwej okolicy.

Zdjęcia – jak wygląda łuszczyca odwrócona?

Czytaj również:

• Humektanty – naturalne środki nawilżające
  
• Łuszczyca – przyczyny jej powstawania
• Łuszczyca a choroby wewnętrzne – choroby nerek, miażdżyca