Początkowe objawy łuszczycy – jak rozpoznać łuszczycę już na początku?
2017-09-20
Łuszczyca, według przeprowadzonych danych szacunkowych, to schorzenie miliona Polaków. Należy do chorób przewlekłych z występującymi okresami remisji oraz okresami, gdy zmiany ulegają modyfikacji.Tym bardziej istotne jest wczesne rozpoznanie jej objawów oraz szybkie zakwalifikowanie do terapii, aby zapobiec przeistoczeniu się choroby w kolejne fazy o ostrzejszym przebiegu, mocno utrudniającym codzienne funkcjonowanie pacjenta.
Przyjmuje się, że łuszczyca to choroba układu immunologicznego, w której procesy zapalne charakteryzują się wykwitami skórnymi, a nawet zmianami w stawach. Mówimy wtedy o chorobach o podłożu reumatoidalnym np. łuszczycowym zapaleniu stawów.
Z etiopatogenezy choroby wynika, że wpływ na jej rozwój mają m.in.
- czynniki genetyczne (np. choroba występuje wśród członków rodziny),
- zachodzące procesy immunologiczne (odpowiadające za szybszą proliferację naskórka),
- zmiany naczyniowe.
Coraz więcej przypadków nasilenia objawów łuszczycy związanych jest z wpływem czynników środowiskowych np.
- wykonaniem tatuażu,
- stosowaniem niektórych leków (np. beta-blokerów, soli litu),
- promieniowania UV,
- oparzeń,
- urazów i uszkodzeń skóry.
Łuszczyca i jej objawy początkowe
Do początkowych objawów łuszczycy z pewnością należy charakterystyczna jej postać, tzw. objaw Koebnera. Jest to pojawienie się, w okresie 6-2 dni, specyficznych zmian skórnych w obrębie poprzedniego zadrapania naskórka.Wykwitem pierwotnym łuszczycy nazywamy grudkę czerwonobrunatną, o wyraźnie zaznaczonych brzegach, z określonymi zmianami, które na niej występują, tj. form drobnopłatowych, złuszczających się na zajętym obszarze.
Zmiany na skórze gładkiej ciała pokryte są srebrzystą łuską, która występuje na grudkach. Te z kolei mogą występować pojedynczo lub w postaci mnogiej - wtedy tworzą tzw. blaszki łuszczycowe. W zależności od ich kształtu wyróżniamy m.in.
- postać drobnogrudkową,
- obrączkowatą,
- monetowatą,
- geograficzną,
- linijną.
Zmiany są widocznie zaczerwienione, o lekkich zgrubieniach. Często powodują nieprzyjemne poczucie dyskomfortu w postaci nadmiernego łuszczenia się oraz swędzenia. Mogą być zlokalizowane w każdym miejscu na ciele, choć najczęściej występują na:
- łokciach,
- kolanach,
- w okolicy krzyżowej,
- na skórze owłosionej głowy.
Jak rozpoznać łuszczycę na początku?
Cechą wczesnych zmian, które pojawiają się na skórze, jest przede wszystkim ich wielkość, osiągają one mianowicie 1-2 cm, a ich postać to drobne grudki, wielkości łebka od szpilki, pojawiające się na obszernych partiach skóry. Wysyp ich występuje zwłaszcza po przebytej anginie albo innej infekcji.Kolejny etap rozwoju zmian to większe grudki, które są pokryte charakterystycznymi, przylegającymi łuskami o srebrzystej barwie. Nazywamy je blaszkami łuszczycowymi. Lokalizacja zmian łuszczycowych w pierwotnym stadium to przede wszystkim kolana, łokcie i owłosiona skóra głowy, jednak mogą pojawić się również w innych partiach ciała, takich jak paznokcie.
Często łuszczyca paznokci staje się jej pierwszą ujawnioną postacią, jako jedyny objaw choroby, ale może być również objawem współistniejącym z innymi objawami skórnymi.
Dermatolog, do którego udaje się pacjent z podejrzeniem wystąpienia łuszczycy, dokonuje rozpoznania na podstawie istniejących wykwitów w charakterystycznej lokalizacji, ale również w sytuacjach mniej oczywistych, wykonywana jest biopsja aby dokonać oceny histopatologicznej.
Czytaj również:
Pokaż więcej wpisów z
Wrzesień 2017
