Łuszczyca

Łuszczyca to przewlekła, zapalna choroba skóry, która może przybierać postać wieloukładową. Z tego względu pozytywny wpływ na ograniczanie ognisk zapalnych w przebiegu schorzenia ma odpowiednia dieta i suplementacja witaminą D, a także wielonienasyconymi kwasami tłuszczowymi. 

Pierwszy wpis o łuszczycy pojawił się w 460-370r  p. n. e i sporządzony został przez Hipokratesa. Łuszczyca, mimo zaawansowanych badań nad jej przebiegiem, jest chorobą, której patogeneza cały czas nie jest jednoznaczna.

Leczenie łuszczycy jest zarówno sztuką, jak i nauką. Leczenie łuszczycy głowy owłosionej jest problematyczne i nie zawsze zadowalające. Łuszczyca to nieuleczalna choroba o wieloaspektowej patogenezie.

Na łuszczycę cierpi ok. 1–2% ludności w Europie i USA, przy czym dotyka ona w równym stopniu osoby młode, jak i dojrzałe, mężczyzn, jak i kobiety. Ze względu na to, że nie da się jej wyleczyć – można jedynie łagodzić jego objawy – życie pacjenta może znacznie się pogorszyć. 

Około 15-30% z łuszczycą skóry cierpi z powodu łuszczycowego zapalenia stawów. Jednak nie jest to regułą – choroba może wystąpić również u krewnych osób z łuszczycą skóry, którzy sami się z nią nie zmagają. Chociaż czasem przebiega łagodnie, jeśli stan zapalny stawów nie jest leczony – choroba może prowadzić do ich poważnego uszkodzenia.

Łuszczycę określamy mianem zapalnej choroby, która manifestuje się głównie skórnymi wykwitami. Może jednak przyjmować wiele różnych postaci, których wspólną cechą jest toczący się w organizmie proces zapalny.