Blog

Egzema to jedna z najczęstszych dolegliwości skórnych, która może mieć podłoże alergiczne lub niealergiczne. Jedną z najczęstszych lokalizacji egzemy są dłonie, co wynika ze stałego narażenia skóry dłoni na kontakt z czynnikami alergizującymi czy podrażniającymi. Egzema nie jest zaraźliwa, jednak osoby nią dotknięte często spotykają się z niezrozumieniem i doświadczają niechęci innych do bezpośredniego kontaktu, np. na drodze uściśnięcia dłoni.

Łuszczyca najczęściej kojarzona jest z chorobą skórną zlokalizowaną na tułowiu czy kończynach. Jednak u prawie 80% osób dotkniętych łuszczycą zmiany obejmują także owłosioną skórę głowy. Łuszczyca skóry głowy prowadzi do powstania zmian skórnych, które często różnicowane muszą być z objawami łojotokowego zapalenia skóry.

Łuszczyca to przewlekła choroba dermatologiczna, która może występować nawet u 2–4% populacji. Prowadzi ona do wystąpienia charakterystycznych zmian skórnych, którym towarzyszy dyskomfort. Leczenie łuszczycy ukierunkowane jest zatem zarówno na leczenie przyczyn, jak i dokuczliwych objawów, które mogą wpływać negatywnie na codzienne życie chorego.

Egzema, czyli wyprysk to stan przewlekłego zapalenia skóry, generowany działaniem licznych czynników drażniących. Jako choroba o nawrotowym charakterze, manifestująca się pod postacią rozległych zmian skórnych, egzema stanowi znaczący problem natury psychologicznej i społecznej, gdyż może prowadzić do wykluczenia ze społeczeństwa. U podstaw izolacji osób dotkniętych egzemą leży brak wiedzy na temat tego, czy egzema jest zaraźliwa. Pora rozwiać wszelkie wątpliwości.

Mimo coraz większego rozpowszechnienia łuszczycy u osób poniżej 18. roku życia, wciąż niewielu pediatrów potrafi prawidłowo zdiagnozować i leczyć to schorzenie. Warto więc poznać jego przyczyny i objawy, by w odpowiednim momencie zwrócić się o pomoc do specjalisty.

Choć łuszczycy nie uważa się za schorzenie typowo pediatryczne, liczba cierpiących na nią dzieci systematycznie wzrasta. W latach 1970-2000 zachorowalność podwoiła się, a statystyki nie obejmują przecież pacjentów, u których choroba nie została prawidłowo zdiagnozowana.